Nog even een weekje aftellen en dan komen mijn man en ik weer een weekje genieten van alles wat La Palma te bieden heeft.De laatste keer was vorig jaar juni,toen was ik hier met mijn dochter.Het wordt voor mij de vierde keer dat ik dit eiland bezoek.La Palma zit inmiddels in al mijn vezels, hart en bloed.

Iedere dag als ik mijn laptop opstart zie ik als eerste een foto de de landingsbaan van La Palma.Hoe is het toch mogelijk dat ik niks anders meer wil dan La Palma, ik ben echt tot over mijn oren verliefd op dit stukje land.Ik kan me altijd maar moeilijk voorstellen dat ik echt naar La Palma ga,ook al heb ik de vliegtickets al lang geleden geboekt.Het is zo onwerkelijk voor mij om te geloven dat ik hier echt weer rond zal wandelen,dat ik het pas geloof zodra ik vanuit het vliegtuig La Palma op zie doemen.Haha,echt raar,dan springen de tranen van geluk mij in de ogen.Zo gaat het na de eerste keer dat ik hier mocht zijn.Ik kan de hele wereld over reizen maar nergens is het gevoel van thuiskomen zo sterk als hier.Ook afscheid nemen gaat met tranen gepaard in het vliegtuig,echt bizar.Ik zou dan ook willen dat ik hier weken ,maanden of jaren kan blijven ipv dat ene weekje.Helaas kan dat niet of ik zou een of andere hoofdprijs moeten winnen,dus droom ik maar verder en ben super gelukkig dat ik bijna de grond van La Palma weer onder mijn voeten kan voelen.

La Palma tot gauw.